Furaginum 50 mg Hasco 30 tabletek

Skład:

1 tabletka zawiera 50 mg furazydyny (Furazidinum), poprzednio stosowana nazwa: furagina.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 14 mg sacharozy w tabletce.

Opakowanie:

30 tabletek

Wskazania:

Lek wskazany jest do stosowania w leczeniu ostrych oraz nawracających niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych.

 

Działanie:

Lek Furaginum Hasco zawiera furazydynę, zwaną także furaginą, jako substancję czynną. Furazydyna jest pochodną nitrofuranu, która hamuje rozwój bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.

 

Dawkowanie:

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty.

W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 15 lat Pierwszy dzień leczenia: 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę; następne dni: 100 mg (2 tabletki) 3 razy na dobę.

Lek należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, które powoduje zwiększenie wchłaniania furazydyny.

Kreska dzieląca ułatwia przełamanie tabletki w celu jej łatwiejszego połknięcia i nie służy do podziału tabletki na dwie równe dawki.

Lek stosuje się przez 7-10 dni. Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 7-10 dniach, należy zwrócić się do lekarza. W razie konieczności kurację można powtórzyć po 10-15 dniach.

Przeciwwskazania:

Kiedy nie stosować leku Furaginum Hasco:

Jeśli pacjent ma uczulenie na furazydynę, pochodne nitrofuranu lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
W pierwszych trzech miesiącach ciąży.
W okresie donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i porodu, ze względu na ryzyko wystąpienia u noworodka niedokrwistości hemolitycznej (anemii związanej z rozpadem krwinek czerwonych).
U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat.
Jeśli u pacjenta stwierdzono niewydolność nerek (w badaniach laboratoryjnych klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższony poziom kreatyniny w surowicy).
Jeśli u pacjenta rozpoznano polineuropatię (zaburzenie układu nerwowego związane z uszkodzeniem nerwów obwodowych, mogące charakteryzować się zaburzeniami ruchowymi lub czuciowymi), np. w przebiegu cukrzycy.
Jeśli u pacjenta występuje niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (enzymu biorącego udział w przemianach zachodzących w czerwonych krwinkach).

 

Działania niepożądane:

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Należy natychmiast przerwać stosowanie tego leku i powiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala, jeśli wystąpią którekolwiek z poniższych działań niepożądanych (występowały rzadko, czyli u 1 do 10 na 10 000 pacjentów, lub z częstością nieznaną):

 

reakcje uczuleniowe: świąd, pokrzywka, wysypka (częstość nieznana), reakcje anafilaktyczne (nagłe reakcje alergiczne miejscowe lub ogólnoustrojowe), obrzęk naczynioruchowy (choroba skóry i tkanki podskórnej polegająca na powstawaniu ograniczonych obrzęków) (rzadko),
ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół StevensaJohnsona
pęcherzowy rumień wielopostaciowy) (rzadko),
objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci), martwica wątroby (zwykle podczas długotrwałego stosowania) (rzadko),
reakcja astmatyczna (duszność) u pacjentów z astmą; reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego, w tym (częstość nieznana):

 

reakcje ostre - objawiające się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, dusznością - najczęściej szybko ustępują po odstawieniu leku,
reakcje przewlekłe - w tym zmiany w płucach (np. zwłóknienie płuc, zapalenie płuc) - nasilenie objawów i ich odwracalność po odstawieniu leku zależy od czasu trwania leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych; po wykryciu działania niepożądanego konieczne jest natychmiastowe odstawienie leku; upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne,
mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów będące wynikiem uszkodzenia nerwów obwodowych (także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, niedokrwistością, cukrzycą, zaburzeniami elektrolitowymi lub niedoborem witaminy B) (częstość nieznana),
rzekomobłoniaste zapalenie jelit (ciężka choroba jelita cienkiego lub grubego objawiająca się biegunką, bólem głowy i gorączką) (częstość nieznana),
sinica wskutek methemoglobinemii; u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furazydyny może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej (częstość nieznana).

Ponadto u pacjentów przyjmujących furazydynę obserwowano następujące działania niepożądane:
Często (u 1 do 10 na 100 pacjentów)

nudności, nadmierne oddawanie gazów,
bóle głowy.

Nieznana częstość występowania

zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia,
zaparcia, biegunka, objawy niestrawności,
wymioty, bóle brzucha, utrata apetytu,
zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki,
łysienie (przemijające),
zakażenia drobnoustrojami opornymi na furazydynę, - gorączka, dreszcze, złe samopoczucie.

 

Ostrzeżenia i środki ostrożności:

Przed rozpoczęciem stosowania leku Furaginum Hasco należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, w szczególności, jeśli u pacjenta występują:

zaburzenia czynności nerek,
zaburzenia czynności wątroby,
zaburzenia układu nerwowego,
niedokrwistość,
zaburzenia elektrolitowe,
niedobór witamin z grupy B i kwasu foliowego,
choroby płuc,
cukrzyca.

W ww. przypadkach stosowanie furazydyny zwiększa ryzyko uszkodzenia nerwów. U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano uszkodzenia nerwów obwodowych. Zaburzenie to w ciężkich przypadkach może być nieodwracalne i zagrażać życiu pacjenta. Dlatego pacjent powinien zaprzestać stosowania leku Furaginum Hasco, jeśli wystąpią u niego objawy zaburzenia czynności układu nerwowego (mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów). Jeśli w czasie stosowania leku Furaginum Hasco u pacjenta wystąpi gorączka, dreszcze, kaszel, bóle w klatce piersiowej, duszność. Mogą to być objawy ostrych reakcji płucnych, które obserwuje się niekiedy u pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu.

W razie wystąpienia takich objawów, należy natychmiast zaprzestać przyjmowania leku − objawy te najczęściej ustępują szybko lub bardzo szybko po odstawieniu leku. Jeśli lek stosowano długotrwale, nasilenie objawów i ich ustępowanie po zaprzestaniu podawania leku zależą od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku. Zaburzenie czynności płuc może być nieodwracalne. Reakcje przewlekłe występowały u pacjentów przyjmujących furazydynę dłużej niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.

Jeśli pacjent stosuje lek długotrwale − może być konieczne badanie krwi oraz czynności nerek i wątroby. Jeśli podczas leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi u pacjenta ciężka i uporczywa biegunka. Może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit – powikłania występującego niekiedy po zastosowaniu leków przeciwbakteryjnych. Należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem i nie przyjmować leków przeciwbiegunkowych, które hamują perystaltykę jelit.

 

Stosowanie innych leków:

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania poniższych leków:

 

antybiotyków z grupy chinolonów (np. kwas nalidyksowy, norfloksacyna, kwas oksolinowy)
furazydyna hamuje ich działanie bakteriostatyczne,
antybiotyków aminoglikozydowych i tetracyklin
ponieważ nasilają działanie przeciwbakteryjne furazydyny,
chloramfenikolu i rystomycyny (antybiotyki) − zwiększają toksyczne działanie furazydyny na krwinki,
leków zwiększających wydalanie kwasu moczowego, takich jak probenecyd (w dużych dawkach) lub sulfinpirazon − zmniejszają one stężenie furazydyny w moczu i mogą powodować jej kumulację w organizmie, osłabiając skuteczność leczenia i zwiększając jej toksyczność,
leków zobojętniających sok żołądkowy, zawierających trójkrzemian magnezu
zmniejszają wchłanianie furazydyny, 3 - atropiny − opóźnia wchłanianie furazydyny, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji się nie zmienia, - witamin z grupy B − zwiększają wchłanianie furazydyny.

 

Wpływ na badania laboratoryjne Podczas stosowania furazydyny wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworów Benedicta i Fehlinga mogą być fałszywie dodatnie. Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywanych metodami enzymatycznymi są zwykle prawidłowe.

 

Ciąża i karmienie piersią:

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Furaginum Hasco nie wolno stosować w pierwszych trzech miesiącach ciąży (I trymestr) ani od 38. tygodnia i w okresie porodu, gdyż furazydyna może spowodować niedokrwistość hemolityczną u noworodka. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania w ostatnich trzech miesiącach ciąży (III trymestr).

Leku Furaginum Hasco nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Furazydyna przenika do mleka kobiecego i może zaszkodzić karmionemu piersią dziecku. Furazydyna zawarta w leku Furaginum Hasco może niekorzystnie oddziaływać na czynność jąder, powodując zmniejszenie ruchliwości plemników i niekorzystne zmiany w ich budowie oraz zmniejszać ogólną ilość ejakulatu.

 

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży:

Leku Furaginum Hasco nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat.